مختصری از زندگی امام صادق (ع)
ششمین اختر تابناك آسمان امامت امام صادق علیه‌ السلام در روز جمعه 17 ربیع الاول سال 83 هجرى در مدینه و در زمان عبدالملك بن مروان بن حكم دیده به جهان گشود.  مادر آن حضرت «ام‌فروه » دختر قاسم بن محمد بن ابوبكر مى‌ باشد. مدت امامت 34 سال به طول انجامید كه 18 سال در دوره اموى و 16 سال در دوره عباسى بوده است.

خلفاى اموى معاصر امام جعفرصادق علیه‌ السلام به ترتیب عبارتند از: «هشام بن عبدالملك (114-125)، ولید بن یزید بن عبدالملك (126-125)، یزید بن ولید بن عبدالملك (126)، ابراهیم بن ولید بن عبدالملك (2 ماه و 10 روز از سال 126) و مروان بن محمد معروف به مروان حمار (132-126). خلفاى عباسى معاصر امام علیه‌ السلام عبارتند از: ابوالعباس عبدالله بن محمد (137-132) و ابوجعفر منصور دوانیقى (137-148). »

از امام جعفرصادق علیه‌ السلام هفت پسر و سه دختر بر جاى ماند كه عبارتند از: «اسماعیل »، «عبدالله » و «ام‌فروه » كه مادرشان فاطمه بنت الحسین بن على بن حسین علیه‌ السلام است. «امام کاظم »، «اسحاق » و «محمد» كه مادرشان حمیده خاتون مى‌ باشد. و «عباس »، «على »، «اسماء» و «فاطمه » كه هر یك از مادرى به دنیا آمده ‌اند.

شهادت امام صادق (ع) در سال 148 هجری واقع شده است عده ای دوشنبه 15 رجب را سالروز شهادت آن حضرت می دانند. صاحب جنات الخلو 25 شوال را ذکر می کند که مشهورترین تاریخ شهادت امام همین نقل است. امام صادق (ع) را شیخ الائمه می نامند زیرا در میان ائمه هدی علیهم السلام بیشترین عمر( 65 یا 68) را داشته است. 

صادق آل محمد (ص) در سن 68 سالگی در 25 شوال 148 به سبب انگور زهرآلودی است که منصور به آن حضرت خورانید، به شهادت رسیدند و فرزند برومندش موسی بن جعفر (علیه السلام) او را در دو جامه سفید که در آنها احرام می بست و در پیراهنی که می پوشید و عمامه ای که از امام زین العابدین(ع) به او رسیده بود، کفن نمود و بعد از نماز او را در بقیع و در کنار قبر جدّ بزرگوارش (سید الساجدین (ع) به خاک سپرد.