به گزارش روابط عمومی «معاونت تبلیغ و امور فرهنگی حوزه‌های علمیه»، با پیروزی نظام مقدس جمهوری اسلامی مباحث مهمی چون ضرورت تمدن‌سازی به محافل فکری و اندیشه‌ای کشور راه پیدا کرد. در امر تمدن سازی مؤلفه مهمی چون فقه تمدن ساز نیز مطرح شد و نظام‌های حوزوی تلاش کردند تا به سمت تئوریزه کردن مسائل فقه تمدنی بروند.
بر این اساس لزوم مدیریت سازمان‌ها و نهادها به‌گونه‌ای که مغایر با دستورات شرع مقدس اسلام نباشد نیز پیش آمد. سرعت تحولات جهانی در زمینه تکنولوژی مدیریت را نیز وارد حیطه علم کرد و بر همین اساس قواعد و دستورالعمل‌هایی برای آن در غرب نوشته شد. حرکت غول آسای ماشین صنعت در غرب باعث شد تا بسیار از اصول انسانی، سنت‌ها، آداب و رسوم و در مواردی قسمت‌هایی از علوم و البته دین تحت شعاع قرار بگیرند. این میان اما شخص مدیر در کشوری اسلامی و شیعی باید نمی‌تواند ویژگی‌هایی مشابه همتایان غربی‌اش داشته باشد. این ویژگی‌ها باید از کتاب و سنت استخراج شده و با دانش‌های روز مدیریتی تلفیق شود.
تاریخ مدیریت اسلامی به ابتدای ظهور اسلام باز می‌گردد، زیرا در قرآن کریم و نیز در روایات معصومان (ع) مباحث عمیق مدیریتی مطرح شده است. در عصرهای بعدی نیز دانشمندان اسلامی ضمن مباحث خود به مباحث مدیریت اسلامی پرداخته‌اند. با وجود این، مدیریت اسلامی به صورت یک دانش مدون منظم و منسجم ارائه نشد، بلکه به صورت پراکنده و در ضمن مطالب دیگر مورد بحث قرار گرفت. با این حال، در عصر حاضر، آثاری در موضوع مدیریت اسلامی به رشته تحریر درآمده است.
به زبان فارسی تاکنون منابع متعددی درباره مدیریت منتشر شده است، اما این منابع یا صرفاً ترجمه از منابع غربی بودند و یا اینکه تنها مدیریت از منظر اسلام را مدنظر داشتند و مباحث را به صورت تلفیقی پی نگرفتند. این میان اما به باور منتقدان یکی از بهترین و ساده‌ترین منابع درباره مدیریت اسلامی کتابی است به همین نام نوشته حجت الاسلام والمسلمین محمدحسن نبوی که برای نخستین بار به سال ۱۳۷۳ توسط دفتر تبلیغات اسلامی قم منتشر شد.
مؤسسه بوستان کتاب بیست و ششمین چاپ این کتاب را با شمارگان هزار نسخه، ۳۹۲ صفحه و بهای ۵۵ هزار تومان منتشر کرد. چاپ پیشین این کتاب سال ۹۶ با شمارگان هزار و ۵۰۰ نسخه و بهای ۲۹ هزار تومان در دسترس مخاطبان قرار گرفت.
کتاب ۱۳ فصل دارد که عناوین آنها به ترتیب از این قرار است: «حکومت و مدیریت اسلامی»، «برنامه ریزی»، «ارکان برنامه ریزی»، «سازماندهی»، «انگیزش»، «رهبری»، «صفات فردی رهبر»، «رفتار رهبری»، «سلوک مدیریت»، «لغزش‌گاه‌ها»، «کنترل»، «پیگیری» و «تصمیم گیری».
