«انا اعطيناك الكوثر فصل لربك و انحر ان شانئك هو الابتر »

نخستين مظهر و نشانه ی كوثر كه بر دامان پاك فاطمه ی اطهر سلام الله عليها پا به عرصه ی گيتی نهاد امام حسن عليه السلام بود. نشانه ای از تجلی مقدس ترین پديده ای كه از خجسته ترین پيوند برين انساني، نصيب حضرت محمد صلی الله عليه و آله، علی مرتضی عليه السلام و فاطمه زهرا (س) گرديد. همان لؤلؤی كه از برزخ دو اقيانوس نبوت و امامت به ظهور پيوست ومعجزه ی بزرگ «مرج البحرين يلتقيان، بينهما برزخ لا يبغيان، يخرج منهما اللؤلوء والمرجان». را تجسم بخشيد و كلام خدا در كلمه ی وجود چنين ظاهر شد. از نيايی الهام گير و پدری پيشوا، وارثی برخاكيان و جلوه ای برافلاكيان پديد آمد با وراثتی ابراهيمي، مقصدی محمدي، منهجی علوي، زهره ای زهرايی كه عصای فرعون كوب موسی را در دست صلح آفرين عيسوی داشت و تنديس زنده ی اخلاق قرآن بود و رايت جاودانگی اسلامی را در زندگی توام با مجاهده و شكيبايی تضمين كرد و بقاع امن و ايمان را به ابديت در بقيع شهادت بر افراشت و مكتبش از خاك گرم مدينه به همه سوی جهان جهت يافت و با همه ی مظلوميتش در برابر سياهی و تباهی جبهه گرفت و به حقيقت اصالت بخشيد و مشعلدار گمراهان و زعيم ره يافتگان گرديد. حضرتش در بقيع بی بقعه; در جوار جده ی پدريش فاطمه بنت اسد، برادر زاده نازنينش امام سجاد عليه السلام و مضجع امام باقر و امام صادق عليهما السلام آرميده است.

تولد و كودكی 
فرزند گرامی رسول الله و نخستين نوه ی او در مقدس ترین ماه های سال قمری يعنی پانزدهم رمضان سال سوم هجرت چشم به جهان گشود.
امام مجتبی عليه السلام در دامان حضرت زهرا سلام الله عليها بزرگ شد. او از همان دوران كودكی از نبوغ سرشاری برخوردار بود وی با حافظه ی نيرومندش، آياتی را كه بر پيامبر اكرم صلی الله عليه و آله نازل می شد، می شنيد و همه را حفظ می كرد و وقتی به خانه می رفت برای مادرش می خواند و حضرت فاطمه (س) آن آيات و سخنان رسول الله صلی الله عليه و آله را برای حضرت علی عليه السلام نقل می كرد و علی عليه السلام به شگفتی می پرسيد: اين آيات را چگونه شنيده است؟ و زهرای مرضيه می فرمود: از حسن عليه السلام شنيده ام.
به داستانی در اين مورد توجه كنيد:
«روزی علی عليه السلام پنهان از ديدگان فرزندش به انتظار نشست، تا ببيند فرزندش چگونه آيات را بر مادرش تلاوت می كند.
امام حسن عليه السلام به خانه آمد و خواست آيات قرآن را برای مادرش بخواند; ولی زبانش به لكنت افتاد و از گفتار باز ماند و چون مادرش علت را پرسيد، گفت: مادر جان! گويا شخصيت بزرگی در اين خانه است كه شكوه وجودش، مرا از سخن گفتن باز می دارد».

درس اخلاق 
از امام مجتبی عليه السلام خواستند كه سخنی و مطلبی درباره ی اخلاق نيكوی پيامبر صلی الله عليه و آله بگويد. او فرمود:
هر كس نيازی به حضور پيامبر صلی الله عليه و آله می برد حاجتش رد نمی شد و هرچه در توان داشت برای رفع نياز مردم به كار می برد و شنيدم پيغمبر صلی الله عليه و آله فرمود: هر كس نماز صبح را بگذارد، آن نماز بين او و آتش دوزخ ديواری ايجاد می كند.